Parafia pod wezwaniem

" Leć kolędo w świat [...] zanieś miłość, osusz łzy " - Przegląd kolęd

W polskiej tradycji mocno zakorzenił się piękny zwyczaj kolędowania. Kolędy i pastorałki śpiewamy od Bożrgo Narodzenia do 2 lutego - święta Ofiarowania Pańskiego, zwanego również świętem Matki Boskiej Gromnicznej.
W naszym kościele w niedzielę, 22 stycznia odbyło się wspólne kolędowanie. Wybrzmiały piękne kolędy i pastorałki w wykonaniu dzieci, młodzieży, grajków i zespołów śpiewaczych. Galeria zdjęć>>

Boże Narodzenie 2022r.

 

Dlaczego jest święto Bożego Narodzenia? /Dlaczego wpatrujemy się w gwiazdę na niebie? /Dlaczego śpiewamy kolędy?/Dlatego, żeby się uczyć miłości do Pana Jezusa./Dlatego, żeby podawać sobie ręce./Dlatego, żeby się uśmiechać do siebie.
Dlatego, żeby sobie przebaczać.     Ks. Jan Twardowski

Aby Nowonarodzony Chrystus
obudził w nas to, co jeszcze uśpione,
ożywił to, co już martwe;
niech światło Jego słowa
prowadzi nas przez życie do wieczności.
Błogosławionych  Świąt w gronie rodzinnym!

 Jest coś, do czego wezwanie przyświeca całemu Adwentowi, i to jest jedyna rzecz do zrobienia w tym czasie - przylgnąć mocno do Boga. Przylgnąć z całego serca, tak po prostu.  Adam Szustak, Plaster miodu

 

Adwent (łac. advenio - przychodzić) w Kościele katolickim jest to czas na duchowe przygotowanie do powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa, a także czas radosnego oczekiwania na Boże Narodzenie. Adwent zaczyna się od I nieszporów czwartej z kolei poprzedzającej Święto Bożego Narodzenia niedzieli, która wypada najbliżej 30 listopada. Trwa od 23 do 28 dni (4 niedziele) aż do zmierzchu 24 grudnia.

 

Święto Patrona parafii - św. Józefa Robotnika i konsekracja kościoła

1 maja Kościół katolicki obchodzi wspomnienie św. Józefa Robotnika. W tym dniu w naszej parafii na cześć Patrona odbywa się odpust. W tym roku to bardziej wyjątkowe święto, bowiem Jego Ekscelencja Ks. Biskup Krzysztof Nitkiewicz dokonał konsekracji naszej świątyni.

Elementy obrzędu konsekracji:
Na początku Mszy św. biskup ordynariusz pokropił wodą święconą ołtarz i mury świątyni. Po homilii i odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych Jego Ekscelencja namaścił olejem świętym ołtarz oraz ściany budowli jako znak ofiarowania na wyłączną służbę Bogu parafialnej świątyni. Przez namaszczenie krzyżmem ołtarz staje się symbolem Chrystusa, który przed wszystkimi został "Namaszczony" i tak jest nazwany. Namaszczenie ścian kościoła oznacza poświęcenie go dla kultu chrześcijańskiego całkowicie i na zawsze.
Następnie okadzony został  ołtarza oraz wnętrze świątyni jako miejsce, gdzie wierni wznoszą swoje modlitwy do Boga. Kolejnym elementem obrzędu było zapalenie świec ołtarzowych jako symbol iluminacji świątyni przepełnionej obecnością Boga. Dokonał tego proboszcz parafii ks. Kardaś. Obrzęd zakończył się nakryciem ołtarza i włączeniem oświetlenia. Nakrycie ołtarza wskazuje, że dla chrześcijan jest on miejscem Ofiary Eucharystycznej oraz stołem Pańskim. Wokół niego stoją kapłani i wierni, a przez tę samą czynność, choć spełniają różne funkcje, sprawują pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz spożywają ostatnią wieczerzę. Oświetlenie ołtarza i kościoła przypomina, że Chrystus jest Światłem, którego blaskiem jaśnieje Kościół, a dzięki niemu także cała ludzkość.
Na zakończenie Mszy św. została odsłonięta tablica upamiętniająca to wydarzenie. Na uroczystość odpustową przybyła z Janowa Lubelskiego - już po raz drugi - pielgrzymka mężczyzn.

 

Jezu, miej miłosierdzie dla nas
i całego świata
Św. Faustyna głosi:
"Niech wszechmoc miłosierdzia Twego, o Panie,
rozsławiona będzie po świecie całym, niechaj cześć Jego nigdy nie ustanie,
głoś, duszo moja, miłosierdzie Boże z zapałem" (Dz 1298).
"Uwielbiaj, duszo moja, miłosierdzie Pana,
raduj się w Nim serce moje całe,
boś na to przez Niego wybrana,
by szerzyć miłosierdzia Jego chwałę" (Dz 1652).

"Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi jak Miłosierdzie Boże - owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga" (św. Jan Paweł II).

Pan zmartwychwstał - prawdziwie zmartwychwstał. 
Alleluja!

 

"Śmierć okazała się bezbronna wobec miłości. I zwyciężyło życie."

 

Niech zmartwychwstały Jezus umocni nas w świętości.
Miłością i nadzieją napełni nasze serca.
Niech utwierdza naszą wiarę w zwycięstwo dobra nad złem, życia nad śmiercią, miłości nad nienawiścią.
Oby w naszych sercach zawsze był widoczny blask nadziei Zmartwychwstania.

 

 Ostatnie pożegnanie 

Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie; jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i śmierci należymy do Pana - List do Rzymian 14,7-8

Dziś, 22 marca 2022r. pożegnaliśmy ŚP. Jana Tutkę, który odszeedł do Domu Ojca w niedzielę, 20 marca. 
ŚP. Jan Tutka przez 22 lata pełnił posługę kościelnego w naszej parafii. Był zasłużony dla naszej społeczności  - wieloletni Prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Kocudzy Pierwszej, Przewodniczący Rady Rodziców, a przede wszystkim człowiek o wielkim sercu i oddaniu sprawom lokalnym, szanowany i ceniony przez Kocudzan.
Panie Janie, dziękujemy za te długie lata pracy na rzecz naszej wspólnoty parafialnej i miejscowości - Bóg zapłać. 

 

Składamy wyrazy współczucia Rodzinie zmarłego.

Wieczne odpoczywanie racz Mu dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci na wieki. Amen.

 

Wielki Post 

W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie,

W krzyżu miłości nauka.

Kto Ciebie Boże, raz pojąć może,

Ten nic nie pragnie, nie szuka.

W Kościele katolickim Wielki Post trwa 40 dni, co w Biblii ma znaczenie symboliczne. Tyle dni Jezus Chrystus pościł na pustyni. Tyle samo czasu trwał potop mający oczyścić Ziemię z grzechów i przez taki czas Mojżesz przebywał na górze Synaj (Horeb), by otrzymać od Boga Dekalog. Przez 40 lat Żydzi wędrowali z Egiptu do Ziemi Obiecanej i tyle samo lat Izraelem władali król Dawid i jego syn Salomon. Okres ten jest traktowany jako czas nawrócenia i pokuty. Chrześcijanie przez ten czas przygotowują się na najważniejsze dla siebie święta w całym roku.

Święto Ofiarowania Pańskiego - Matki Boskiej Gromnicznej
Szła Najświętsza przez bór Panienka,
miała płaszcz błękitny, białą sukienkę
i szło wilczysko chytre, przyczajone, przemarznięte,
za Panną Świętą.

(...)

Odtąd chodzi wilk z Matką Najświętszą wiernie
przez śniegi puste, zawiane ściernie,
pełniąc śród nocy mroźnych i długich
różne posługi.

A kiedy jasną gromnicą świeci
Panna przeczysta pośród zamieci,
tuż i Gromniczny Wilk za swą panią
jarzy ślepiami. (K. Iłłakowiczówna)

2 lutego przypada jedno z najdawniejszych świąt chrześcijańskich – Ofiarowania Pańskiego. W Jerozolimie było obchodzone już w IV w.,

w Rzymie od V w. Od X w. upowszechnił się obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość świata i Światło na oświecenie pogan. Upamiętnia przybycie Maryi i Józefa wraz z Dzieciątkiem Jezus do świątyni w Jerozolimie.

 Święto Objawienia Pańskiego - Święto Trzech Króli

 

A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. Ewangelia (Mt 2, 1-12)

"Wspominamy dzisiaj mędrców ze Wschodu,
którzy w Betlejem spotkali Króla Wieków.
Temu, który objawił się światu, oddali pokłon
i złożyli dary. Chrystus objawia się dzisiaj
także nam – poprzez Kościół, sakramenty,
swoje Słowo. Jest obecny w braciach.
Podejmujmy wysiłek, by Go usilnie szukać."

Kacper, Melchior i Baltazar ofiarowali mirrę, kadzidło, złoto, a Ty co ofiarujejsz Panu Jezusowi?

... To jest moja matka, ta ziemia!
To jest moja matka, ta Ojczyzna!
To są moi bracia i siostry!
 Narodowe Święto Nieopodległości

 

Polska jest matką szczególną. Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci. Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej.                                                               Święty Jan Paweł II

 

W 103. rocznicę odzyskania Niepodległości przez Polskę w naszym kościele została odprawiona Msza św. w Intencji Ojczyzny, w której uczestniczyli Parafianie oraz Druhny i Druhowie Ochotniczych Straży Pożarnych. Za wstawiennictwem Św. Jana Pawła II i Świętych Patronów prosiliśmy Boga o pokój i błogosławieństwo dla naszego domu, któremu na imię POLSKA oraz o wieczczny odpoczynek dla Tych, którzy przez wieki oddawali swe życie za wolność i  niepodległość.  Chór parafialny uczcił to wielkie Narodowe Święto Polaków, wykonując pieśni "Te Deum Wolności" i na zakończenie nabożeństwa " Boże, coś Polskę. Galeria zdjęć>>

 

Modlitwa za Ojczyznę

Święty Andrzeju, Patronie Trudnych Czasów! 
Ty krzepiłeś Polaków w czasach wszelkiego zagrożenia.
Oddajemy się Tobie w opiekę.
Pomagaj nam wytrwać
pośród wszystkich doświadczeń osobistych i społecznych.
Wyjednaj nam łaskę Bożego pokoju i jedności,
byśmy z rozwagą i ewangeliczną roztropnością
umieli dostrzegać i oceniać
sprawy własne i sprawy Narodu w świetle Ewangelii Chrystusa.
Uproś nam odwagę działania,
byśmy nie trwali w bezradności wobec zła, które nie ustaje.
Niech nas napełnia Boża radość, 
gdy zwyciężamy albo ponosimy porażki.
Święty Anrzeju Bobolo,

oręduj za nami u Pana.
Amen.

"Nie lękajcie się..." XXI Dzień Papieski – Niedziela,
10 października 2021 roku

Każdego roku, w niedzielę poprzedzającą wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, w całej Polsce oraz środowiskach polonijnych obchodzony jest Dzień Papieski, podczas którego łączymy się w modlitwie z obecnym papieżem oraz zagłębiamy się w nauczanie św. Jana Pawła II. Tego dnia odbywa się przykościelna i publiczna zbiórka pieniędzy na rzecz funduszu stypendialnego dla zdolnej młodzieży z niezamożnych rodzin. Stypendyści są nazywani mianem „żywego pomnika” św. Jana Pawła II. 

Fragment Listu Pasterskiego Episkopatu Polski
na XXI Dzień Papieski

Wobec tak dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości człowiek poszukuje fundamentu, na którym mógłby oprzeć swoje życie. Św. Jan Paweł II wskazuje tu jednoznacznie na Jezusa. «Nie lękajcie się otworzyć serca Chrystusowi» pozwólcie Mu wejść do swojego życia aby (…) osoby, rodziny, narody idąc wiernie za Jezusem Chrystusem odnalazły prawdziwy sens swego życia, oddały się na służbę bliźnim, przemieniały relacje rodzinne, ekonomiczne i społeczne, co z pewnością okaże się dobrodziejstwem dla ojczyzny i dla społeczeństwa (Hawana, 21 stycznia 1998 r.). Budowanie przyszłości na Chrystusie oznacza kierowanie się w podejmowaniu codziennych decyzji zasadami Ewangelii. Wierność im mamy okazać także w obliczu niezrozumienia, a nawet odrzucenia ze strony innych ludzi.

Dożynki – Święto dziękczynienia za błogosławieństwo w rolniczym trudzie
Pochwalony, pochwalony, Dobry Ojciec, Bóg, nasz Pan,/ Zebraliśmy z pola plony, opustoszał ziemi łan./ Dziękujemy Ci o Boże, za coroczny ten Twój cud,/ Żeś rozmnożył w polu zboże, by nakarmić nas, Twój lud./ Za ten dar z Twej ręki, za ten świeży chleba kęs,/ Boże – Ojcze, dzięki, dzięki, łza wdzięczności spada z rzęs./ Niskie składamy pokłony, dziękczynienie niosąc, cześć./ Pochwalony, pochwalony! Daj nam głosko stóp Twych wznieść.

15 sierpnia 2021r. w Uroczystość Wniebowzięcia Marii Panny zwanej Świętem Matki Bożej Zielnej w imieniu całej parafii mieszkańcy Kocudzy Trzeciej Morgi i Boreczek złożyli dziękczynienie Bogu Najwyższemu i Najświętszej Panience za tegoroczne plony, przynosząc dary zebrane z pola oraz przygotowując część artystyczną na tę okazję.

 

Boże Ciało

Zrób­cie Mu miej­sce: Pań idzie nie­ba!
Pod przy­mio­ta­mi ukry­ty Chle­ba.

Za­gro­dy na­sze wi­dzieć wy­cho­dzi
I jak się dzie­ciom Jego po­wo­dzi?

Otocz Go wko­ło, rze­szo wy­bra­na!
Przed two­im Bo­giem zgi­naj ko­la­na!

Pieśń chwa­ły Jego śpie­waj z we­se­lem,
On two­im Oj­cem, On Przy­ja­cie­lem.

Nie do­syć było to dla czło­wie­ka,
Że na oł­ta­rzu co dzień go cze­ka.

Sam ludu swe­go od­wie­dza ścia­ny,
Bo na­wykł ba­wić mię­dzy zie­mia­ny.

Uście­łaj­cie Mu kwia­ta­mi dro­gi,
Któ­rę­dy Pań­skie iść będą nogi.

Okrzyk­nij­cie to na wszyst­kie stro­ny:
"W śrzod­ku nas idzie, Bło­go­sła­wio­ny!"

                                                             Franciszek Karpiński

Galeria zdjęć - Boże Ciało>>  Galeria zdjęć - Oktawa Bożego Ciała>> Galeria zdjęć - Błogosławieństwo dzieci>>

Rok św. Józefa

„Ukochany ojciec, ojciec czułości, w posłuszeństwie i w gościnności; ojciec twórczej odwagi, robotnik, zawsze w cieniu” - o św. Józefie Papież Franciszek w Liście apostolskim „Patris corde – Z ojcowskim sercem"
Ojciec Święty Franciszek w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP ogłosił rozpoczęcie specjalnego Roku św. Józefa, którego obchód zakończy się 8 grudnia 2021 roku. Data ogłoszenia Roku św. Józefa związana jest ze  150. rocznicą ustanowienia przez bł. Piusa IX  Opiekuna Jezusa Patronem Kościoła katolickiego - 8 grudnia 1870 r.
Modlitwa do św. Józefa
Do Ciebie, św. Józefie, uciekamy się w naszej niedoli. Wezwawszy pomocy Twej Najświętszej Oblubienicy, z ufnością również błagamy o Twoją opiekę. Przez miłość, która Cię łączyła z Niepokalaną Dziewicą Bogarodzicą, i przez ojcowską Twą troskliwość, którą otaczałeś Dziecię Jezus, pokornie błagamy: wejrzyj łaskawie na dziedzictwo, które Jezus Chrystus nabył Krwią swoją i swoim potężnym wstawiennictwem i dopomóż nam w potrzebach naszych. Opatrznościowy Stróżu Bożej Rodziny, czuwaj nad wybranym potomstwem Jezusa Chrystusa. Oddal od nas, ukochany Ojcze, wszelką zarazę błędu i zepsucia. Potężny Wybawco nasz, przybądź nam łaskawie z niebiańską pomocą w tej walce z mocami ciemności, a jak niegdyś uratowałeś Dziecię Jezus z niebezpieczeństwa, które groziło Jego życiu, tak teraz broń świętego Kościoła Bożego od wrogich zasadzek i od wszelkiej przeciwności. Otaczaj każdego z nas nieustanną opieką, abyśmy za Twoim przykładem i Twoją pomocą wsparci - mogli żyć świątobliwie, umrzeć pobożnie i osiągnąć wieczną szczęśliwość w niebie. Amen.

"... w takiej ciszy ukryty ja-liść,/Oswobodzony od wiatru,/Już się nie troskam o żaden z upadających dni, /Gdy wiem, że wszystkie upadną..." -

św. Jan Paweł II

 

5 września 2019r. odszedł do Domu Ojca

Ś. P.

Diakon Ksiądz Mateusz Niemiec

 

Z głebokim smutkiem i żalem przyjęliśmy tę wiadomość.

Ksiądz Mateusz dał się nam poznać jako wspaniały, przyszły kapłan, który podarował nam parafianom z Kocudzy swoje wielkie serce -
z ogromnym oddaniem i zaangażowaniem wykonywał obowiązki powierzone Mu przez Księdza Proboszcza, obdarzał wszystkich dobrym słowem i ciepłym uśmiechem. Na zawsze pozostaną nam w pamięci również Jego homilie, bardzo głębokie i pełne refleksji.
W tej smutnej chwili możemy powiedzieć Ci: BÓG ZAPŁAĆ Księże Mateuszu. Na zawsze zostaniesz w naszej pamięci i w modlitwie.

Składamy wyrazy ogromnego wspólczucia Rodzicom, Rodzeństwu i Rodzinie
Księdza Diakona Mateusza.

 

 

 

Wieczne odpoczywanie racz dać Mu, Panie,
a Światłość Wiekuista niech Jej świeci na wieki.
Odpoczywaj w Pokoju Wiecznym. Amen

 

Zobacz galerię zdjęć z prac wykonywanych w kościele i wokół kościoła. Zapraszamy! Galeria zdjęć>>

Dzień 1 maja jest dniem, w którym wspominamy świętego Józefa Robotnika. Z racji tego, oraz faktu, że opiekunem naszej parafii jest święty Józef, przeżywamy w naszej wspólnocie parafialnej dzień odpustu. Są to swoiste imieniny naszej parafii, dlatego dzień ten jest tak ważny.

Również i w tym roku "imieniny parafialne" były przeżywane hucznie i z ogromną radością.

Sumie odpustowej przewodniczył i kazanie wygłosił ksiądz Marek Kuliński. Wskazywał on na świętego Józefa, jako męża o nieprzęciętnej wierze i ogromnym zaufaniu wobec Pana Boga. Poprzez nieustanne słuchanie głosu Stwórcy potrafił właściwie wypełniać Jego wolę.

Podczas uroczystości nie zawiódł chór parafialny, orkiestra, strażacy oraz lektorzy i ceremoniarze liturgicznej służby ołtarza.

 

Okres Bożego Narodzenia jest bogaty w różnego rodzaju symbole. Do nich należy zaliczyć następujące: choinkę, żłóbek - szopka, opłatek, siano i snop słomy. Każdy z nich posiada swoją bogatą historię i głęboki sens teologiczny. Więcej>>

Przed rozpoczęciem rozważań warto zadać sobie pytanie: czym dzisiaj dla mnie jest Droga Krzyżowa? Jak ją przejść w pełni świadomie, aby coś z niej zabrać dla siebie? Jak przeżywa Drogę młodzież w dzisiejszym świecie? Co z niej wynika, czy nie pozostaje godzinnym nabożeństwem, które kończy się i zapomina? 

Droga Krzyżowa dla młodzieży i starszych, jeśli pogoda pozwoli, rozpocznie się w piątek Mszą św. o godz. 18.00, a później przejście po Kocudzy Pierwszej w rozważaniach poszczególnych stacji. Proszę zabrać latarki, lub świeczki.

 

 

Te 14 stacji wyrażają wagę i objętość miłości Boga do mnie. I do Ciebie.

 

 

1. Pan Jezus na śmierć skazany

Ile razy w moim życiu skazałem kogoś na śmierć? Ile razy przyczyniłem się do tego, aby ktoś umarł? Nie fizycznie, ale duchowo, moralnie, mentalnie… Ile razy moje słowa lub zachowania były wyrokiem skazującym, potępieniem, poniżeniem? Nigdy? Zatem, ile razy moje milczenie i brak reakcji były takim wyrokiem?

Ta pierwsza stacja jest ważna ponieważ ciąg dalszy Drogi jest konsekwencją tego wyroku skazującego. Wystarczy kilka słów, a właściwie jedno: winny!, aby pozbawić kogoś dzieciństwa, młodości, radości, miłości, a nawet życia.

 

Proszę Cię Jezu, abym nigdy nie osądzał, nie skazywał swoim czynem, słowem lub milczeniem.

 

 

2. Pan Jezus bierze krzyż na ramiona swoje

„Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje.” Co jest moim krzyżem? Jakie codzienne wyzwania, obowiązki i dobre uczynki są dla mnie trudne i ciężkie? Czego unikam za wszelką cenę? Co mam zrobić, aby nie uciekać od odpowiedzialności za swoje młode życie i życie moich najbliższych?

 

Skoro pójście za Panem wymaga niesienia krzyża, to ja chcę go nieść, chcę pomagać innym, opiekować się słabszymi, wywiązywać się z powierzonych mi zadań.

 

Jezu pomóż mi, chcę dać z siebie naprawdę wszystko aby być blisko Ciebie.

 

 

3. Pierwszy upadek Pana Jezusa

Upadki są trzy i sprawiają mi zawsze problem. Gdyby był jeden to OK, ale trzy? Trzy razy to samo? Tak, ale trzy razy z innej strony, jak kamera pokazująca tą samą scenę z różnych perspektyw. Upadek pierwszy to mój upadek. Jak go wyczuć, jak rozpoznać, że jestem na ziemi, że w tej obecnej sytuacji to ja leżę na deskach? Czy powodem jest pojedynczy grzech? Może trwanie w grzechu?

 

Dla mnie „upadkometrem” jest bliskość Boga i bliskość ludzi przez okazywanie im miłości, bo „kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi”.

 

Daj mi Jezu siłę abym po każdym upadku mógł się podnosić aby kochać na nowo.

 

 

4. Pan Jezus spotyka swą matkę

Kim są moi najbliżsi? Rodzice, rodzeństwo, najlepsi przyjaciele, ksiądz, siostra zakonna? Gdzie w moim życiu oni się pojawiają? Ci, których kocham i którzy mnie kochają? Czy mówię im, ile dla mnie znaczą? Czy wykorzystuję każdą okazję, aby być z nimi? Ile razy odrzuciłem ich pomocną dłoń?

 

Muszę zawsze pamiętać i dziękować Bogu, że moi najbliżsi są blisko mnie, że weselą się, gdy ja się weselę i cierpią, gdy ja cierpię, szczególnie ci, którzy pomagają mi zbliżyć się do Pana.

 

Pomóż mi Jezu docenić obecność moich bliskich, abym potrafił odwzajemnić ich miłość.

 

 

5. Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi

Według synoptyków Jezusowi pomógł chłop, rolnik, prosty człowiek wracający z pola. Jezus nie protestował, nie unosił się dumą, nie krzyczał, że On chce sam! Był skatowany i przygnieciony krzyżem.

 

Czy ja akceptuję pomoc innych? Czy z uwagi na własną pychę i dumę nie krzyczę, że chcę sam, że nie potrzebuję niczyjej pomocy!? Jezus jest dla mnie przykładem nie tylko pokory, ale także dzielenia się z innymi. W doli i niedoli chciałbym akceptować drugiego człowieka, który zwyczajnie przechodzi obok, wracając z pola.

 

Chciałbym Jezu przyjmować pomoc od wszystkich, niezależnie od tego, kim są i skąd pochodzą, umieć się z nimi dzielić radością i smutkiem.

 

 

6. Święta Weronika ociera twarz Pana Jezusa

„Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył.”

 

Mógłbym rozważać postawę Weroniki lecz od zawsze bardziej intrygowało mnie to, co zrobił Jezus. Dał mi swój obraz, swoje odbicie, twarz Boga, na którego podobieństwo zostałem stworzony. Nie tylko ja sam, ale także inni. Jacy inni? Kto konkretnie? No wszyscy ludzie na świecie, ci biedni i ci bogaci. A do kogo Jego twarz jest bardziej podobna na tej chuście Weroniki? Do mojej twarzy czy do twarzy poobijanego więźnia, bezdomnego, uchodźcy?

 

Jezu, tak bardzo chcę Cię widzieć w każdym człowieku, mimo że jest to trudne – daj mi siłę i odwagę, abym temu podołał.

 

 

7. Pan Jezus upada pod krzyżem po raz drugi

Ta sama akcja lecz z innego ujęcia. Upadek drugi to taki, którego ja jestem świadkiem. Widzę, obserwuję od dłuższego czasu, gdy ktoś upada. Z różnych powodów, podobnych do moich lub całkiem innych, ale upada albo już upadł i leży jak długi przygnieciony własnym krzyżem.

 

Co robię? Jaka jest moja pierwsza reakcja? Czy przyglądam się, informuję innych, że ten tam już nie ogarnia i generalnie jest po nim?

 

Proszę Cię Jezu, abym miał odwagę pomagać wszystkim i reagował błyskawicznie na upadki innych bez względu na to kim są.

 

 

8. Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty

Stacja – klucz, dokładnie w połowie, w sercu Drogi. To w tej scenie, opisanej przez Łukasza, znajduję zaklęcie pozwalające mi prawdziwie przeżyć Drogę. Jezus zwraca się bezpośrednio do świadków swojej męki, bezpośrednio do mnie.

 

Idąc za Jego głosem, staram się odnosić Ewangelię do własnego życia. Ewangelię, która raz napisana staje się codziennie nowa i aktualna. Czy bycia chrześcijaninem nie ograniczam do wizyt w Kościele? Czy modlitwa nie jest dla mnie sformalizowaną regułką, a relacja z Bogiem infantylną pobożnością?

 

Jezu, tak bardzo chcę żyć Twoją Ewangelią każdego dnia, pomóż mi iść za Tobą.

 

 

9. Trzeci upadek Pana Jezusa

Upadek trzeci to taki, który ja spowodowałem. To upadek kogoś dla kogo ja jestem krzyżem. Przygniatam swoim zachowaniem, swoimi słowami, swoim uporem lub swoimi propozycjami. Doprowadzam do tego, że ktoś nie wytrzymuje i upada. Często to ktoś bliski, ktoś kogo doprowadzam do zdenerwowania, do wyzwisk a czasami i do agresji. Ile razy prowokowałem? Czasami to ktoś kogo zachęcałem do częstego picia czy palenia trawy. Ja przestałem a on upadł. Czy nie drażniłem kogoś dla zabawy? Chciałbym Jezu aby nie było nikogo na świecie kto mógłby powiedzieć, że to ja jestem jego krzyżem.

 

 

10. Pan Jezus z szat obnażony

Mój Król umarł nagi. Został obdarty ze wszystkiego, a Jego szatami podzielili się żołnierze. Moim zbawcą i Panem jest Jezus nieposiadający nic, gdy ja posiadam aż tyle, a i tak chciałbym więcej i więcej. I jeszcze nowe buty, i spodnie i nowszy telefon, zegarek i lepsze perfumy – ciągle jest coś czego mi brakuje. On nie miał nic, a o to co miał, rzucili losy.

 

Jak mam się upodobnić do Jezusa, skoro wciąż mam więcej i więcej, gdy On nie miał nic? Trochę to nie idzie w parze. Jak mam Go naśladować w dzisiejszym przeżartym konsumpcjonizmem świecie?

 

Proszę Cię Jezu, abym doceniał to co mam i abym potrafił się dzielić z Tobą w drugim człowieku.

 

 

11. Pan Jezus przybity do krzyża

Nikt nie potrafi wyobrazić sobie bólu przebijanych dłoni i stóp. Jak wielkie cierpienie zadawali Jezusowi kaci – możemy jedynie przypuszczać. On nie odpowiedział złym słowem, nie odgrażał lecz modlił się za tych, którzy nie wiedzieli co czynią.

 

Jak ja reaguję na zadawane mi zło? Czy nadstawiam drugi policzek, czy raczej natychmiast atakuję? Odgryzam się i walczę? Ile trzeba posiadać w sobie miłości, aby nie oddawać tym, którzy zadają nam ból, aby złem za zło nie odpłacać?!

 

Jezu, chciałbym ze skruszonym sercem i z pełnym zaufaniem zło dobrem zwyciężać.

 

 

12. Pan Jezus umiera na krzyżu

„Dokonało się.” Mission complete!

 

Czy zdaję sobie sprawę z tego, co się właściwie dokonało? Czym dla mnie jest śmierć Jezusa na krzyżu? Teraz, tutaj, właśnie w tej chwili, gdy to czytam, co dla mnie oznacza fakt, że Jezus oddał swoje życie w ofierze?

 

Mówiąc o Jego śmierci, myślę zawsze o zmartwychwstaniu, o tym, że On żyje. Nie wolno mi jednak zapomnieć, że cierpiał, że skatowany umarł na krzyżu, bo umarł po to, abym ja mógł żyć, abym mógł kochać, abym mógł wierzyć i abym ja także przezwyciężył śmierć i stał się częścią Wieczności.

 

Daj mi Jezu codzienną radość z Twojego zmartwychwstania i codzienną świadomość Twojej świętej ofiary.

 

 

13. Pan Jezus zdjęty z krzyża

Matka Jezusa, zapewne inne niewiasty i jacyś uczniowie, wszyscy oni pozostali pod krzyżem do końca. Jednak, gdy tylko było to możliwe, zdjęli Jego ciało. Ciało bez życia, dla nich było czymś najcenniejszym na świecie.

 

Każdego dnia umierają tysiące ludzi nie tylko w krajach objętych wojną, ale również wokół mnie. W szpitalach, w hospicjach, w domach, na ulicach. Śmierć jest mi obca dopóki nie dotknie kogoś z moich bliskich. Wówczas staje się wszechobecna i dominująca.

 

Tylu ludzi cierpi wokół mnie, lecz czy ja coś z tym robię? Czy angażuję się w wolontariat, pomagam znajomym, którzy cierpią, a może zwyczajnie odwiedzam chorych, którzy samotnie umierają w szpitalach? Czy pomagam komuś zdjąć jego najbliższych z krzyża?

 

Jezu, chciałbym się nie bać śmierci, aby pomagać tym, którzy umierają oraz ich bliskim.

 

 

14. Pan Jezus złożony do grobu

Co robią najbliżsi Jezusa po Jego śmierci? Jego Matka, uczniowie oraz Józef z Arymatei, który z uwagi na swoje zaangażowanie jest wymieniony z imienia przez wszystkich czterech ewangelistów? Oni okazują prawdziwą miłość Jezusowi. Nie licząc się z kosztami i ryzykiem oddają się w całości, aby kochać do końca. „… nie miłujmy słowem i językiem ale czynem i prawdą.”

 

Proszę Cię, Jezu, abym potrafił kochać Cię w każdym człowieku i aby ta miłość była prawdziwa, pasjonująca i pełna akcji.

 

*

 

Po czternastu stacjach, w dalszym ciągu zadaję sobie pytanie: czym jest dla mnie Droga Krzyżowa? Na myśl nasuwa mi się odpowiedź dość abstrakcyjna, ale mogę się nią podzielić. Gdybym chciał zmierzyć miłość, stworzyć algorytm lub zwyczajny wzór, który obliczałby wagę, objętość czy ilość miłości – co miałbym zrobić? Jedyne co przychodzi mi do głowy to te 14 stacji, które wyrażają wagę i objętość miłości Boga do mnie i do Ciebie. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.”

Żródło:ttps://dominikanie.pl/2017/03/czym-jest-dla-mnie-droga-krzyzowa/

 

30 listopada 2017r. podczas uroczystej Eucharystii pod przewodnictwem Jego Ekscelencji ks. biskupa Krzysztofa Nitkiewicza zostały wprowadzone do naszej wspólnoty parafialnej relikwie św. Siostry Faustyny i bł. ks. Michała Sopoćko. To wydarzenie dla nas, mieszkańców Kocudzy jest niezwykłym przeżyciem duchowym. Tak jak ogromne jest Miłosierdzie Boże, tak niezmiernie wielka nasza radość, że w u nas kościele już na zawsze zagościły relkwie Świadków Miłosierdzia. Po Mszy św. wszyscy zgomadzeni uczcili relikwie poprzez ucałowanie.  Galeria zdjęć>>

Św. Siostra Faustyna Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 roku jako trzecie z dziesięciorga dzieci w rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. Na chrzcie świętym otrzymała imię Helena. Od dzieciństwa odznaczała się umiłowaniem modlitwy, pracowitością, posłuszeństwem i wielką wrażliwością na ludzką biedę. Gdy miała 9 lat przystąpiła do I Komunii świętej, którą przeżyła bardzo głęboko - ze świadomością przyjęcia do serca żywego Boga. Jej edukacja szkolna obejmowała zakres trzech klas szkoły podstawowej. Krótki okres nauki podyktowany był trudną sytuacją materialną jaka panowała w rodzinie. Właśnie dlatego żeby pomóc rodzicom i zarobić na własne utrzymanie Helena udała się już w wieku 16 lat na służbę do Aleksandrowa, a potem Łodzi i Ostrówka. Więcej>>

We wtorek, w naszej Parafii rozpoczynamy modlitewne Jerycho z racji 200-lecia naszej diecezji. Wielu parafian zapewne zadaje sobie pytanie skąd ta forma modlitwy. Oto krótka informacja o historii tej modlitwy.

Jerycho modlitewne jest formą odwołującą się do wydarzenia w Starym Testamencie, gdzie kamienne mury Jerycha runęły po tygodniu na wskutek trąb wojsk pod wodzą Jozuego. Gdy Jozue, następca Mojżesza wprowadzał naród wybrany, wyzwolony z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej, mieszkańcy Jerycha nie byli przychylni przybyszom. Izraelczycy szturmem musieli zdobywać miasto obwarowane potężnymi kamiennymi murami. Nie mogąc sprostać zadaniu tradycyjnym orężem, dowódca armii oblężniczej nakazał wojsku przemarsz wzdłuż murów obronnych przy głośnych dźwiękach trąb. Od huku trąb mury popękały i runęły, miasto zostało zdobyte.

Ten historyczny epizod stał się dla nas współczesnych przyczyną do podjęcia szturmu na ogrom zła, jakie w naszych czasach szerzy się we współczesnym świecie. Stoimy wobec przełomowych wydarzeń w dziejach Europy i świata. Przełom, którego jesteśmy świadkami zdeterminowany jest narastającą falą terroryzmu w najokrutniejszych postaciach, wojnami, jak również ogółem poczynań, słusznie nazwanych cywilizacją śmierci. W nawiązaniu do tego wydarzenia ufamy, że wytrwała modlitwa jest w stanie skruszyć mury wybudowane przeciwko Bogu i życiu. PROGRAM JERYCHA MODLITEWNEGO NA 200-LECIE DIECEZJI SANDOMIERSKIEJ

Źródło: http://www.lublin.bernardyni.pl/jerycho_2012.html

Dzień 1 listopada przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy z wierzących, niezależnie od konkretnej drogi życia: małżeństwa, kapłaństwa czy życia konsekrowanego jest powołany do świętości. Tej pełni człowieczeństwa nie można osiągnąć własnymi siłami. Konieczna jest pomoc łaski Bożej, czyli dar życzliwości Boga. Ponieważ Stwórca powołuje do świętości wszystkich, także każdemu człowiekowi pomaga swą łaską. Teologia wskazuje, iż każdy otrzymał dar zbawienia, bo Jezus Chrystus złożył ofiarę za wszystkich ludzi. Od każdego z nas jednak zależy, w jakim stopniu przyjmie od Boga dar świętości. Więcej>>

1. Zacząć 
Trzeba się zdecydować i spróbować. Bardzo często spotykam ludzi, którzy boją się sięgnąć po różaniec, bo obawiają się swojego braku konsekwencji. Mówią: po co zaczynać, jeśli mnie nie stać na obietnicę, by modlić się codziennie? Zacznij!!! Bóg sam cię poprowadzi w tej modlitwie.

2. Poprosić o łaskę

Modlitwa ma to do siebie, że nie opiera się na naszej doskonałości, ale jest darem Bożym. Warto więc już na początku zdać się na prowadzenie Ducha Świętego i nie osądzać siebie zanadto za brak skupienia, rozproszenia czy inne trudności. Po prostu módl się jak potrafisz, a Bóg sam wie, kiedy dać ci potrzebną łaskę.

3. Mieć różaniec

Spotkałem wielu ludzi, którzy zaczynali odmawiać różaniec na palcach – to także świadczy o prostocie tej modlitwy. Przychodzi jednak czas kiedy decydujemy się wziąć do ręki „koronkę”. Ważne jest, żeby „pasowała mi do ręki”. Znam także takich, którzy mają ich wiele – w każdej kurtce spodniach czy torebce po jednej. Chodzi o to by była „pod ręką” i nie przeszkadzała w modlitwie.

4. Wybrać czas

Nikt nie wie, który czas byłby dobry na modlitwę, a często mamy wrażenie, że żaden, bo po prostu nie mamy czasu. Nie bój się szukać i próbować. Znajdziesz!!! Uważaj tylko na perfekcjonizm i nie przejmuj się zanadto, gdy nie od razu wszystko ci będzie pasowało. Czasami trzeba zobaczyć, że to nie to, by znaleźć właściwe.

5. Miejsce i postawa

Podobnie jest ze znalezieniem miejsca. Najczęściej szukamy cichego i nastrojowego. Nie musi takie być. A jeśli nawet się znajdzie nie zawsze zapewnia dobrą modlitwę. Zastanawiamy się także jaka postawa ciała byłaby najwłaściwsza. Z całym szacunkiem do wszystkich teorii zachęcam do takiej, która w praktyce po prostu nie przeszkadza.

6. Odmawianie i rozważanie

Wielu zrezygnowało z modlitwy różańcowej nie wiedząc jak pogodzić odmawianie pozdrowienia anielskiego, licząc paciorki i rozważając tajemnice. Czy da się te wszystkie czynności wykonywać jednocześnie? A gdzie miejsce na kontemplację, do której różaniec ma prowadzić? Nie wszystko w modlitwie przychodzi od razu. Zacznij od tego, do czego ci bliżej. Bóg sam nas uzdolni do kolejnych etapów modlitwy. My mamy się modlić.

7. Maryja

Nie spotkałem nikogo, kto nie miałby na drodze swojej modlitwy problemu z pobożnością maryjną. Różaniec jest znakomitą drogą do odbudowania relacji z Maryją. Sięgając do Bożych słów wypowiedzianych przez Anioła i do tajemnic jej życia znajdziemy na nowo nasze miejsce i odbudujemy relację z Tą, którą sam Bóg dał nam za Mamę. Dzięki Jej obecności nasze życie stanie się bardziej owocne.

 

Źródło: https://stacja7.pl/modlitwa/7-krokow-do-dobrego-odmawiania-rozanca/

Październik tradycyjnie jest miesiącem w szczególny sposób poświęconym modlitwie różańcowej. Przez cały miesiąc odprawia się nabożeństwa różańcowe, które my Polacy otoczamy wyjątkową czcią. Rozważanie różańca oznacza odmawianie modlitwy oraz medytację w tym samym czasie.

Każda z tajemnic różańca koncentruje się na jednym ważnym wydarzeniu z życia Jezusa Chrystusa i jego matki, Maryi i pomaga nam naśladować Ich w naszym życiu osobistym, rodzinnym i społecznym.

Jest to modlitwa, która przemienia świat, zwłaszcza gdy jest odmawiana wspólnie. Nasze rodziny, narody i świat walczą teraz z przytłaczającymi siłami zła.

Dziś potrzebujemy pomocy Maryi bardziej niż kiedykolwiek przedtem. Wiele razy w historii modlitwa różańcowa odmawiana z wiarą zaważyła na losach narodów. Źródło: http://www.ogniwom.com

Rok szkolny 2017/2018 rozpoczął się Mszą Świętą 
w gościnnych progach naszego kościoła pw. św. Józefa Robotnika w Kocudzy, gdzie zebrali się uczniowie wraz 
z rodzicami, dyrekcja szkoły i grono pedagogiczne. Tradycyjnie już Mszę Św. odprawił i kazanie wygłosił ksiądz proboszcz naszej parafii Jan Kardaś.

1 maja w dzień św. Józefa Robotnika odbywa się odpust ku czci naszego Patrona. Odpustowej sumie przewodniczył dziekan dekanatu janowskiego ks. kanonik dr Jacek Staszak, który wygłosił do wiernych kazanie. Po zakończeniu Mszy św. wyruszyła uroczysta procesja z Najświętszym Sakramentem.

W grudniu zostały zamontowane nowe drzwi wyjściowe do naw bocznych, a na początku lutego w naszym kościele pojawiły się kolejne elementy wystroju: obrazy Św. Jana Pawła II 
i Miłosiernego Pana Jezusa (w kaplicach bocznych), odnowione stacje Drogi Krzyżowej (w bocznych nawach), kropielnice przy drzwiach kościoła, ołtarz - stół ofiarny, na którym uobecnia się Ofiara Ciała 
i Krwi Chrystusa oraz ambona. No i w kościół nasz pięknieje... Zachwyca oczy i raduje serce...
 Galeria zdjęć>>

15 listopada 2016r. w bocznych ołtarzach naszej świątyni zostały umieszczone obrazy z wizerunkami Matki Bożej Nieustającej Pomocy i świętego Józefa. W październiku rozpoczęły się prace przygotowawcze ścian ołtarzów i kaplic do zawieszenia zaplanowanych dzieł. Ściany zostały ozdobione kamieniem i zamontowano ozdobne ramy wykonane również z kamienia. Wszyscy czekali tylko na ostatni element - obrazy. Efekt końcowy jest przepiękny. Zamontowane podświetlenie nadaje postaciom Matki Bożej i naszego Patrona szczególnego uroku, podkreślając Ich wyjątkowość. Autorem zarówno obrazów,  jak i witraży jest architekt Pan Józef Gołąb. Mamy nadzieję, że wkrótce pojawią się także obrazy w kaplicach. Galeria>>

Dzień 1 listopada to Uroczystość Wszystkich Świętych. Jest to dzień radości zbawionych w niebie. Dla chrześcijan powinien to być jeden z najbardziej radosnych dni w ciągu roku. Przypomina nam prawdę o tym, że każdy z nas powołany jest do świętości. 1 listopada po uroczystej Mszy św. z naszej świątyni parafialnej udaliśmy się pod przewodnictwem ks. proboszcza Jana Kardasia na cmentarz parafialny. Naszą modlitwę rozpoczęliśmy różańcem za naszych bliskich zmarłych. Następnie udaliśmy się w uroczystej procesji przy grobach naszych najbliższych. 

Od 1 do 8 listopada możemy ofiarować odpust zupełny za naszych bliskich zmarłych. Aby to uczynić należy być w stanie łaski uświęcającej, odmówić modlitwę w intencji papieża i pomodlić się na cmentarzu za zmarłych. Zachęcamy do tego pięknego daru od nas dla naszych bliskich zmarłych.

Serdecznie zapraszamy na Dożynki Parafialne, które odbędą się 15 sierpnia 2016r., w Święto Matki Bożej Zielnej w kościele parafialnym p.w św. Józefa Robotnika w Kocudzy podczas Mszy św. o godz. 11.30. Po Mszy dożynkowej zapraszamy na gościnę z muzyką, śpiewem i ciastem. Galeria zdjęć>>

 

Proboszcz ks. kanonik Jan Kardaś
Mieszkańcy Kocudzy Drugiej - Gospodarze tegorocznych Dożynek

We wtorek, 2 sierpnia 2016r. zmarł Kardynał Franciszek Macharski, przeżywszy 89 lat. Odszedł do Domu Ojca wspaniały człowiek, wybitny Polak i duchowny, orędownik Bożego Miłosierdzia, oddany przyjaciel Św. Jana Pawła II; doktor nauk teologicznych, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej w latach 1970–1978, arcybiskup metropolita krakowski w latach 1979–2005, kardynał prezbiter od 1979, wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w latach 1979–1994, od 2005 arcybiskup senior archidiecezji krakowskiej. Słowa "Jezu, ufam Tobie!", będące jego biskupim zawołaniem, stało się "dewizą jego życia i pasterskiej posługi" - napisał w oświadczeniu papież Franciszek, który na kilka dni przed śmiercią odwiedził kardynała w szpitalu. Msza pogrzebowa pod przewodnictwem Kard. Stanisława Dziwisza odbędzie się w piątek, 5 sierpnia 2016r. w Katedrze na Wawelu z udziałem władz państwowych z prezydentem RP, Andrzejem Dudą i premier Beatą Szydło na czele oraz władz kościelnych. Jako arcybiskup Krakowa spocznie on w podziemiach katedry.

Łagiewniki - Papież Franciszek wziął udział w uroczystościach w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia i Sanktuarium św. Jana Pawła II. Modlił się w Kaplicy św. Siostry Faustyny, a następnie wszedł do bazyliki przez Bramę Miłosierdzia. w świątyni wyspowiadał 5 młodych ludzi w językach: włoskim, hiszpańskim i francuskim. W Sanktuarium św. Jana Pawła II odprawił Mszę św. dla duchowieństwa. Po południu Ojciec Święty zjadł obiad w towarzystwie 12 przedstawicieli młodzieży różnych kontynentów.
Brzegi - Wieczorem papież udał się do Brzegów pod Wieliczką do Campusu Misericordiae na modlitewne czuwanie. Z przedstawicielami młodych z 5 kontynentów Ojciec Święty przeszedł przez Bramę Świetą i nieoczekianie zaprosił ich do "papa mobile". Wzruszające były świadectwa młodych osób, które mówiły o swoim nawróceniu. A potem papież Franciszek wygłosił wymowne przemówienie, które było pełne przesłań, wskazówek. " Oto jego fragment: "Drodzy przyjaciele, zachęcam was do wspólnej modlitwy z powodu cierpienia tak wielu ofiar wojny, i to jest dzisiaj w świecie, abyśmy raz na zawsze mogli zrozumieć, że nic nie usprawiedliwia krwi brata, że nic nie jest bardziej cennego od osoby stojącej obok nas. (...)  Nie chcemy pokonać nienawiści obelgami i jeszcze większą nienawiścią, przemocy większą przemocą, pokonać terroru jeszcze większym terrorem. A nasza odpowiedź na ten świat w stanie wojny ma imię: nazywa się przyjaźnią, nazywa się braterstwem, nazywa się komunią, nazywa się rodziną. (...) Niech najlepszym słowem, najlepszą mową, niech będzie zjednoczenie w modlitwie. (...) Kochani młodzi, nie przyszliśmy na świat, aby wegetować', aby wygodnie spędzić życie, żeby uczynić z życia kanapę, która nas uśpi; przeciwnie, przyszliśmy z innego powodu, aby zostawić ślad, trwały ślad. (...) Aby naśladować Jezusa, trzeba mieć trochę odwagi, trzeba zdecydować się na zamianę kanapy na parę butów, które pomogą iść po drogach, o jakich wam się nigdy nie śniło, ani nawet o jakich nie myśleliście, po drogach, które mogą otworzyć nowe horyzonty, nadających się do zarażania radością, radością, która rodzi się z miłości Boga, radością, która pozostawia w twoim sercu każdy gest, każdą postawę miłosierdzia. (...) Czas, który teraz przeżywamy nie potrzebuje młodych kanapowych, ale młodych ludzi w butach, najlepiej w butach wyczynowych." Ostatnim punktem spotkania była adoracja Najświetszego Sakramentu i odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego. Papież Franciszek odjechał do Krakowa, a tu, w Brzegach odbył koncert „Credo in Misericordiam Dei”, który dostarczył nie tylko artstycznych, ale przede wszystkim duchowych przeżyć. Młodzież pozostaje na czuwaniu przez całą noc...

We wczesnych godzinach porannych papież Franciszek odwiedził siostry Prezentki w Krakowie, a następnie udał się na krótkie, prywatne spotkanie w Szpitalu Uniwersyteckim, gdzie przebywa Kardynał Franciszek Macharski, by pomodlić się przy łóżku bardzo chorego byłego Metropolity Krakowskiego. 
Częstochowa
 Kolejnym punktem wizyty Ojca Świętego była Częstochowa i Jasna Góra - sanktuarium Narodu. Miejsce, gdzie Naród nasz gromadził się przez wieki, aby dać świadectwo swojej wierze i przywiązaniu do wspólnoty Kościoła Chrystusowego (cyt. Jan Paweł II), gdzie została odprawiona dziękczynna msza św. w ramach Roku Jubileuszowego 1050. rocznicy Chrztu Polski. Mszę koncelebrowali biskupi i liczni polscy kapłani, w obecności Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i najwyższych władz kraju, w której uczestniczyło ok. 500 tys. Pielgrzymów, nie tylko z Polski. Po modlitwie papież u stóp Jasnogórskiej Pani w Cudownym Wizerunku złożył Złotą Różę.  
Kraków
Około godz.17.00 papież Franciszek otrzymał z rąk prezydenta Krakowa, Jacka Majchrowskiego klucze do miasta, a potem tramwajem w towarzystwie niepełnosprawnej młodzieży udał się na Błonia. Młodzież powitała Osobliwego Gościa przepięknie zaśpiewanym hymnem ŚDM Błogosławieni miłosierni. Następnie słowa powitania do Ojca Świętego skierował Kardynał Stanisław Dziwisz. To była wspaniała uroczystość: tańce, pojawienie się świętych z przesłaniami, pieśni, parada z flagami przedstawicieli ze 187 krajów i oczywiście cudowna, radosna młodzież, która entuzjastycznie reagowała na słowa papieża Franciszka.
Wieczorem tłumy wiernych zebrały się pod Oknem Papieskim na Franciszkańskiej 3, gdzie pojawił się papież. Mówił do wiernych o małżeństwie i rodzinie, o znaczeniu prostych, a jakże ważnych słów: proszę, dziękuję, przepraszam.

Od poniedziałku, 25 lipca 2016r. trwają Światowe Dni Młodzieży w rodzinnym mieście Świętego Jana Pawła II, papieża, który był inicjatorem spotkań z młodzieżą.
Po raz 31.młodzież z całego świata spotyka się z Ojcem Świętym, tym razem z papieżem Franciszkiem. Tym wydarzeniom przyświeca hasło: Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Ceremonia otwarcia ŚDM (poniedziałek) odbyła się na Krakowskich Błoniach podczas Mszy św., której przewodniczył ksiądz kardynał Stanisław Dziwisz, Metropolita Krakowski. A we wtorek w godzinach popołudniowych samolot z Ojcem Świętym Franciszkiem wylądował na polskiej ziemi na Lotnisku Międzynarodowym im. św. Jana Pawła II Kraków-Balice. Tłumy ludzi witały papieża, a wraz z nimi Prezydent Rzeczypospolitej, Andrzej Duda z małżonką i ks. Kardynał Stanisław Dziwisz.
Oficjalna ceremonia powitania przez Prezydenta RP odbyła się na Wawelu, a po niej spotkanie z głową naszego państwa, władzami i z korpusem dyplomatycznym, a następnie w katedrze wawelskiej z biskupami polskimi. W katedrze papież Franciszek modlił się przy Konfesji św. Stanisława, gdzie są wystawione też relikwie św. Jana Pawła II i uczcił Najświętszy Sakrament w kaplicy za ołtarzem. O godzinie 21.00 Ojciec Święty pokazał się w Oknie Papieskim przy Franciszkańskiej 3 w Pałacu Arcybiskupów Krakowskich i wygłosił krótkie przemówienie do zgromadzonych tłumnie wiernych, którzy powitali go entuzjastycznie. Papież wspominał polskiego wolontariusza ŚDM, Macieja Cieślę, który
przygotował wszystkie projekty, obrazy świętych patronów, odznaki pielgrzyma i ornat dla Franciszka.

Idąc w procesji do czterech ołtarzy/Jak w cztery strony świata podróżując/Nie dbamy o to co się nam przydarzy/Hosanna Tobie wyśpiewując/Bądź pozdrowione przeto Boże Ciało/W dymie kadzideł i pszenicznym kłosie/W złotej monstrancji w którejś zamieszkało/I w naszym ludzkim niezbadanym losie. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Boże Ciało jest jednym z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto bp Nankier w 1320 r.w diecezji krakowskiej. Jest to święto całego Kościoła, który powstaje i gromadzi się podczas „łamania chleba”. W tym dniu ulicami miast i wsi przechodzą procesje eucharystyczne. W Polsce okna budynków znajdujących się na trasie procesji ozdabiane są symbolami eucharystycznymi, obrazami religijnymi. Nie inaczej mieszkańcy naszej parafii czcili kult Najświętszego Sakramentu podczas procesji do czterech ołtarzy, w tym roku w Kocudzy Drugiej. Uroczystość rozpoczęła Msza Święta, a po jej zakończeniu wyruszyła barwna procesja z Monstrancją do przepięknie przygotowanych ołtarzy ozdobionych kwiatami i tradycyjnie, brzózkami, przy których księża odczytywali fragmenty Ewangelii. Pod balachimem,/w Monstrancji błyszczącej/Idzie ku nam, idzie/Sam Bóg Wszechmoogący! Dla celebracji kultu w korowodzie udział wzięly feretrony, a dziewczynki w białych strojach sypały kwiaty według wzorca drogi, po której przechodziła procesja. Przemarsz uświetniały śpiewy pieśni oraz gra orkiestry dętej. Na zakończenie przy ostatnim ołtarzu został odśpiewany hymn modlitewny Te Deum [Ciebie Boga wysławiamy] i nastąpiło błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Galeria zdjęć>>

Na radosne Święta Zmartwychwstania Pańskiego -
zwycięstwa Chrystusa Pana nad śmiercią,
piekłem i szatanem - składamy serdeczne życzenia.
Niech Chrystus Pan otworzy nasze oczy i serca,
napełniając je światłem Zmartwychwstania,
pokojem, radością, mocą ducha i wszelkim
dobrem, abyśmy umieli Go rozpoznawać
i o Nim świadczyć w naszym codziennym życiu.
Wyśpiewujmy radosne ALLELUJA!

Pokój zamieszka, kiedy Pan przybędzie. 
W adwentowej refleksji, w skupieniu przy konfesjonale, 
w ciszy wyczekiwania na wigilijną gwiazdę, 
do gorącego i otwartego serca niech przyjdzie Pan i umocni nas swoim pokojem, byśmy go mogli rozdawać 
wszędzie tam, gdzie niepokój. 

Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia.

 

Rekolekcje adwentowe w naszej parafii odbywać się będą od czwartku 17.12 do soboty 19.12., spowiedź adwentowa będzie w piątek 18.12.Tym rekolekcjom będzie przewodniczył ks. Sylwester Utnik wikariusz z Sanktuarium.

 

PORZĄDEK REKOLEKCJI ADWENTOWYCH - KOCUDZA — 17.12 — 19.12.2015 R.

 

CZWARTEK—17.12.2015 R.

7.00. RORATY z nauką ogólną
9.00.Msza św. z nauką ogólną
11.00.Msza św. z nauką ogólną
13.30. ODWIEDZINY CHORYCH
16.00.Msza św. z nauką ogólną

 

PIATEK—18.12.2015 R. DZIEŃ SPOWIEDZI ŚW. ADWENTOWEJ

8.00. RORATY z nauką ogólną
9.00.—12.00. SPOWIEDŻ ŚW.
11.00.Msza św. z nauką ogólną
15.00.—16.30.SPOWIEDŻ ŚW.
17.00.Msza św. z nauką ogólną

 

SOBOTA—19.12.2015 R.

7.00.RORATY z nauką ogólną
9.00. Msza św. z nauką ogólną
11.00.Msza św. z nauką ogólną
16.00.Msza św. z nauką ogólną dla małżonków i rodziców

Po Mszy św. nauka dla młodzieży.

 

Hasło Nowego Roku Liturgicznego— „Nowe życie w Chrystusie”.

ROK JUBILEUSZOWY 1050 R. CHRZTU POLSKI I MIŁOSIERDZIA BOŻEGO.

 

Rok szkolny 2015/2016 rozpoczął się Mszą Świętą w gościnnych progach naszego kościoła pw. św. Józefa Robotnika w Kocudzy, gdzie zebrali się uczniowie wraz z rodzicami, dyrekcja szkoły i grono pedagogiczne. Tradycyjnie już oprawę Mszy Św. przygotowali uczniowie, a kazanie głosił ksiądz proboszcz Jan Kardaś.

13 czerwca br. minęło 25 lat od święceń ks. Jana Kardasia, naszego kochanego księdza proboszcza. Jako wspólnota parafialna chcieliśmy najlepiej jak potrafimy podziękować Bogu za tak wspaniały dar dla naszej parafii. Odświętny wystrój kościoła, liczne życzenia i ludowe przyśpiewki, ale przede wszystkim wspólna modlitwa złożyły się razem na piękne przeżywanie jubileuszu.
Niech Bogu będą dzięki za dar kapłaństwa, za dar życia ks. Jana! Galeria zdjęć>>

Procesja Bożego Ciała to z jednej strony publiczne wyznanie naszej wiary, ale przede wszystkim szczególny znak, że Bóg chce być blisko człowieka rozlewając swoje błogosławieństwo i łaski. W tym roku procesja wyruszyła na Borek. W procesji zaakcentowała swój udział orkiestra, druhowie strażacy, młodzież niosąca feretrony i dzieci sypiące kwiaty. Galeria zdjęć>>

Podczas majowego weekendu schola oraz ministranci z naszej parafii udali się na Dzień Otwartej Furty w WSD w Sandomierzu. Był to czas zabawy, ale również spotkania z klerykami, zwiedzania Seminarium, zamyślania nad swoim powołaniem. Galeria zdjęć>>

„Chrystus zmartwychwstał – prawdziwie zmartwychwstał” 

Przeżywamy dziś najpiękniejsze Święta naszej wiary, Zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa. O. Wacław Hrynieicz, powiedział -„Nadzieja i radość, mające swoje źródło w zmartwychwstaniu Chrystusa, winny przenikać całe życie chrześcijanina.” W związku z tym, pragnę Wam moi kochani i wszystkim naszym świątecznym gościom w imieniu swoim i ks. Łukasza złożyć najlepsze życzenia. Alleluja Jezus żyje! Szczęść Wam Boże na rodzinne świętowanie.Galeria zdjęć>>

 

 

ks. Jan Kardaś

 

 

Co pięć lat każdy biskup ma obowiązek zwizytować parafię - jest to okazja do spotkania z wiernymi, ale także zorientowania się w funkcjonowaniu parafii. Wizytacja księdza biskupa rozpoczęło spotkanie z dziećmi i nauczycielami w szkole. Później ks. bp. Nitkiewicz spotkał się z rodzinami powołanych, odwiedził chorych i modlił się na cmentarzu. Podsumowaniem wizytacji była uroczysta Eucharystia, którą poprzedziło spotkanie z grupami parafialnymi. Podczas Eucharystii ogłosił nominację naszego księdza proboszcza na kanonika kapituły kolegiackiej w Opatowie. Galeria zdjęć>>

27 kwietnia 2014r. - Niedziela Miłosierdzia Bożego

 

Kiermasz świąteczny

 

Dziękujemy wszystkim dzieciom i młodzieży za wykonanie stroików świątecznych i aniołów z masy solnej w ramach tegorocznej akcji kiermaszu świątecznego. Włożyliście wiele pracy, trudu i serca w to, aby powstały tak piękne prace.

Chcemy również skierować swoje podziękowania w stronę rodziców naszych uczniów – bez Was, Drodzy Rodzice, nie moglibyśmy sprostać temu zadaniu.

Dziękujemy za wsparcie finansowe i za pomoc swoim dzieciom przy wykonaniu prac plastycznych.

Dziękujemy za dar serca wszystkim Tym, którzy zakupili te małe arcydzieła, wspierając szczytny cel kiermaszu świątecznego.

Dziękujemy także uczniom klasy III gimnazjum: Maćkowi Stolarzowi, Mirkowi Jaskule oraz Konradowi Szumskiemu, którzy zaangażowali się w sprzedaż stroików i aniołów na terenie naszej gminy.

Dziękujemy Dyrekcji Zespołu Szkół w Kocudzy - Pani Bożenie Dubiel i Pani Barbarze Jargiło za podwiezienie uczniów do Dzwoli w celu sprzedaży wykonanych na kiermasz prac.

Podobnie jak w ubiegłym roku, zebrane podczas kiermaszu pieniądze złożyliśmy na ręce księdza proboszcza, aby w ten sposób wesprzeć rozbudowę naszego kościoła.

Kwota, którą zebraliśmy podczas tegorocznego kiermaszu, wyniosła 1280 zł.

Jeszcze raz wszystkim serdecznie dziękujemy, życząc pogodnych, radosnych, pełnych rodzinnego ciepła Świąt Bożego Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego Roku.