Nasz Wielki Patron


Postać św. Józefa

 

OPIEKUN ŚWIĘTEJ RODZINY

 

Święty Józef - Opiekun Świętej Rodziny - to jeden 
z najważniejszych świętych Kościoła, który odegrał istotną rolę w dziele zbawienia jako opiekun Jezusa 
i mąż Świętej Bożej Rodzicielki. To także jeden z najbardziej milczących świętych - 
w Ewangelii nie zapisano ani jednego jego słowa. Ikonografia przedstawia go zwykle jako starca, choć najprawdopodobniej był silnym i przystojnym mężczyzną.

 

Ewangelie poświęcają mu łącznie 26 wierszy. Więcej mówią o nim apokryfy. Znajdujemy w nich sporo informacji o rodzinie św. Józefa, 
o jego życiu, pracy i śmierci.

 

W ikonografii św. Józef przedstawiany jest z Dziecięciem Jezus na reku, z lilią w dłoni. Jego atrybutami są między innymi narzędzia ciesielskie (piła, siekiera, warsztat stolarski), bukłak na wodę, kij wędrowca, kwitnąca różdżka Jessego, miska z kaszą, lampa, winorośl.

 

 

 

 

Według Ewangelii św. Mateusza święty Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida. Mimo tak zacnego pochodzenia nie posiadał on żadnego majątku. Mieszkał 
w skromnym nazaretańskim domku i pracował jako cieśla. Był zręcznym rzemieślnikiem i na brak pracy nie narzekał.

 

Zaręczony z Maryją, córką Joachima i Anny, Józef stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Św. Józef nie był wg. ciała ojcem Chrystusa. Był nim jednak wg. prawa żydowskiego jako prawomocny małżonek Maryi.

 

 

 

 

Po zwiastowaniu Józef postanowił dyskretnie usunąć się z życia Maryi, by nie narażać wybranki na zhańbienie i obmowy. Świadczy to z jednej strony o jego delikatności 
i głębokim uczuciu dla Maryi, a z drugiej - o niemożności ogarnięcia przez niego tajemnicy zwiastowania. Udręki duszy i wątpliwości św. Józefa rozwiał anioł, który objawił mu tajemnicę wcielenia Syna Bożego. Po tej wizji św. Józef stał się posłuszny woli Bożej i podjął się roli opiekuna Świętej Rodziny. Poślubił brzemienną Maryję 
i zabrał ją do swego domu w Nazarecie.

 

 

 

 

 

Podporządkowując się cesarskiemu dekretowi o spisie ludności, małżonkowie udali się do Betlejem, gdzie urodził się Jezus. Po nadaniu Synowi imienia i przedstawieniu Go w świątyni Józef zabrał najbliższych do Egiptu, uciekając przed Herodem. Po śmierci Heroda, na znak dany od anioła, Święta Rodzina powróciła do Nazaretu. Po raz ostatni Józef pojawia się na kartach Pisma Świętego podczas pielgrzymki z 12-letnim Jezusem do Jerozolimy.

 

 

 

 

Józef wzorowo wywiązywał się z obowiązków głowy rodziny. Ciężko pracował na jej utrzymanie, zapewniał opiekę i czuwał nad bezpieczeństwem swych najbliższych. Nie buntował się, nie narzekał, ale przyjmował każde słowo pochodzące od Boga, pomimo że nie wszystko rozumiał i chociaż wymagało to z jego strony wielkiego poświęcenia oraz rezygnacji z własnych planów i aspiracji.

 

 

 

 

Był człowiekiem kochającym, troskliwym i cierpliwym, który z oddaniem służył swojej rodzinie, sam usuwając się w cień. W ten sposób stał się wyraźnym i czytelnym obrazem ojcowskiej miłości Boga.

 

 

 

 

 

 

Choć nie był biologicznym ojcem Chrystusa, to jako mąż Maryi pełnił taką rolę. Wychowywał Syna według przepisów Prawa: uczył Go modlitwy i pracy, prowadził do świątyni w Jerozolimie. Ewangelia nazywa świętego Józefa "mężem sprawiedliwym", 
a jego wybranie świadczy o tym, że był człowiekiem wyjątkowym.

 

 

 

 

Po rozpoczęciu działalności nauczycielskiej Jezusa nie ma już żadnej wzmianki o Jego opiekunie. Wynika z tego, że prawdopodobnie już nie żył.

 

Św. Józef miał najpiękniejszą śmierć, jaką można sobie wyobrazić na ziemi, gdyż byli przy nim w ostatnich chwilach jego życia Jezus i Maryja. Oni też urządzili mu pogrzeb. Zapewne dlatego tradycja przedstawia św. Józefa jako patrona dobrej śmierci.

 

 

 

Litania do Świętego Józefa

 

 

 

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison. Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. Ojcze z nieba, Boże,  zmiłuj się nad nami. Synu Odkupicielu świata, Boże,  zmiłuj się nad nami. Duchu Święty, Boże,  zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, jedyny Boże,  zmiłuj się nad nami.

 

Święta Maryjo,  módl się za nami. Święty Józefie,  módl się za nami. Przesławny Potomku Dawida,  módl się za nami. Światło Patriarchów,  módl się za nami. Oblubieńcze Bogarodzicy,  módl się za nami. Przeczysty Stróżu Dziewicy,  módl się za nami. Żywicielu Syna Bożego,  módl się za nami. Troskliwy Obrońco Chrystusa,  módl się za nami. Głowo Najświętszej Rodziny,  módl się za nami. Józefie najsprawiedliwszy,  módl się za nami. Józefie najczystszy,  módl się za nami. Józefie najroztropniejszy,  módl się za nami. Józefie najmężniejszy,  módl się za nami. Józefie najposłuszniejszy,  módl się za nami. Józefie najwierniejszy,  módl się za nami. Zwierciadło cierpliwości,  módl się za nami. Miłośniku ubóstwa,  módl się za nami. Wzorze pracujących,  módl się za nami. Ozdobo życia rodzinnego,  módl się za nami. Opiekunie dziewic,  módl się za nami. Podporo rodzin,  módl się za nami. Pociecho nieszczęśliwych,  módl się za nami. Nadziejo chorych,  módl się za nami. Patronie umierających,  módl się za nami. Postrachu duchów piekielnych,  módl się za nami. Opiekunie Kościoła Świętego,  módl się za nami.

 

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,  przepuść nam, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,  wysłuchaj nas, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,  zmiłuj się nad nami.

 

P.: Ustanowił Go panem domu swego. W.: I zarządcą wszystkich posiadłości swoich. P.: Módlmy się: Boże, Ty w niewysłowionej Opatrzności wybrałeś Świętego Józefa na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojego Syna, spraw, abyśmy oddając Mu na ziemi cześć jako opiekunowi, zasłużyli na Jego orędownictwo w niebie. Przez Chrystusa Pana Naszego. W.: Amen.